Eminem, geçmişte tercih ettiğim rapçilerden biriydi. Jay-Z’yi Renegade’de öldürdüğünde, Jay’in kendi albümünde Hova’dan çok daha iyi olduğunu unutmayın. MTV Video Ödülleri’nde geleneksel görünümünü unutmayın? Hala var mı?
Eminem’in albümlerinin yanı sıra, Eminem şovunun Luke’u sıcak hissettiğini ve daha sonra değil, kariyerinde daha erken gelmesi gereken müzik türü olduğunu düşünerek bekarlar. Ancak bir rapçinin yaşlanması zor. Hip hop dolaysızlık ile ilgilidir. Açlık. Gençlik. Jay-Z ve Eminem, her ikisi de bu yıl yayınlanan albümlerinde popüler sanatçılardan bahsediyor. Marshall Mathers Picasso’dan bahsederken Jay Namechecks Basquiat. Bu sanatçıların her ikisi de zenginleşti. Çok, son derece zengin. Aynı şekilde, kataloglarının bir sonucu olarak rap oyununu kalıcı olarak ve daha iyisi için değiştirdiler. Her ikisi için de yaş gösteriyor. “Berzerk” ve “Kötü Adam” gibi melodilerde, Em tam olarak ne kadar şok edici olduğunu ve sonuç olarak umutsuz görünüyor. Bazen bize ne kadar isyancı olduğunu ve sadece beni düşündüren bir dinleyici olduğunu söylüyor: “Neden bize hatırlatıyor?” Göster, söyleme, Shady.
Ama albümün anları var. “Rap tanrısı” nın yanı sıra “miras” Eminem, onu ilk etapta bu kadar göz kamaştırıcı hale getiren dürüst, öz-vahiy türüne geri döner-daha eski, daha akıllı, güçlü bir rap mogul olarak kendi durumunu tartışır. Parlayan anların yanı sıra, hala sahip olduğu parlaklığı görebiliriz. “Hayatta kalma”, “Call of Duty” şarkısı fakir değil, ancak harika değil. “Asansörler” ya da “bunun gibi eşek” gibi. Açıkça bir tek ve üretmek için gereken parayı duyabiliyorsunuz. Ancak iyi. Harika değil, ne kadar iyi.
Genel olarak, bu albümün yarısının daha önce yaptığı her şey kadar harika olduğunu ve geri kalanının esas olarak iyi olduğunu belirtiyorum.